Karin Sommen, 1968
Tekenen, schilderen, timmeren, bouwen — als kind was ik er al mee bezig. Gewoon iets maken, iets uitproberen, ontdekken hoe het werkt. Die nieuwsgierigheid en drive om te creëren is eigenlijk nooit verdwenen. Nog steeds ben ik aan het zoeken, ontdekken en puzzelen hoe de wereld om mij heen in elkaar zit. Nog steeds ben ik onderweg.
Het leidde me eind jaren 80 naar de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht, waar ik in 1994 afstudeerde met verf aan mijn vingers en ideeën in mijn hoofd. Kort daarna kreeg mijn eindproject Hel het pretpark een nominatie en eervolle vermelding bij de ADCN-jaarprijzen – een leuke tussenstop.
Maar niet voor lang. Ik was nog niet uitgereisd en mijn route liep verder. Nieuwsgierig en zoekend begon ik rond de millenniumwisseling aan een studie filosofie – een studie die voor mij vooral ging over verwondering als vertrekpunt – geen bestemming. In 2005 behaalde ik cum laude mijn bul in de wijsbegeerte aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Het begin van weer een nieuw traject op mijn route, óók in mijn schilderkunst.
Want de drang om te schilderen bleef ondertussen gewoon bestaan, werd eigenlijk alleen maar sterker. Het bracht me uiteindelijk naar de kunstacademie in Hoogstraten (B), waar ik in 2017 als laureaat afstudeerde in de hogere graad schilderkunst. Mijn eindproject onderweg 2.0 kreeg nadien een mooie plek in het Stedelijk Museum Hoogstraten.
Als beeldend kunstenaar maak ik werk dat, net als ikzelf, voortdurend in beweging is: zoekende, op reis, onderweg. De afgelopen jaren heeft dat geresulteerd in diverse schilderijen en schilderijreeksen die ik met enige regelmaat exposeer in Nederland en België.
Kleur en verwondering blijven mijn vaste reisgenoten.